Ga naar de inhoud

Album Top 10 2017

Kill your darlings. Ieder jaar weer moeten er namen afvallen. Want er mogen maar 10 in een top 10. Dus sorry Moss, Shins, Queens of the Stone Age, Mount Kimbie, Arcade Fire, Jett Rebel, en Sohn, jullie pasten er niet meer in. En deze wel:

1: Moses Sumney – Aromanticism

Vorig jaar al opgevallen door de EP Lamentations waarop het geweldige “Lonely world” ook al te vinden was. Een eigenzinnige kopstem, jazzy, broeierige klanken en veel soul kenmerken dit debuutalbum. Ieder nummer heeft zijn eigen sfeer. Boeiend van begin tot eind.

2: Maya Jane Coles – Take Flight

Hoewel ik regelmatig electronische dingetjes luister, komen dance albums eigenlijk maar zelden echt mijn top 10 binnen. Maar deze was zó goed, dat ze de 2e plek haalde. Heel gevarieerd (dubbel!)album, met zowel lekkere slow-dance als het strakkere techno-hakwerk. Maar de overkoepelende kreet is: warm. Alles klinkt warm, rond. Lekker. Mooi. Ik blijf ‘m draaien.

3: Kendrick Lamar – DAMN

De verwachtingen waren na “How to pimp a butterfly” hoog gespannen. Dit album klinkt toch weer heel anders. Maar wel bijna even goed. Alles klopt weer, stem, flow, nummers, ritmes. Niet alleen hip-hop, Kendrick Lamar lukt het om zelfs met U2 samen te werken (overigens vice versa, want hij rapt ook een lekker stukje op de nieuwe U2 plaat!)

4: LCD Soundsystem –  American Dream

Plaat die heel sterk aan “Fear of Music” van Talking Heads doet denken, maar dan electronischer. Veel langere tracks met hypnotiserende repetitieve ritmes en een stuwende bas. Lekker opzwepend.

5: Curtis Harding – Face your fear

Ouderwetse soul in de langzame en snelle versie. Maar erg goed gedaan. Mooie (kop)stem, goeie nummers. Niet één onder de maat.

6: Dirty Projectors – Dirty Projectors

Ik hou wel van muziek die niet zo in een hokje te vangen is. Dirty Projectors is echt niet in een hokje te vangen. Een singer/songwriter met een absolute twist. Veel electronica. Klassieke invloeden. Funk. R&B. Soul. Vreemde ritmes. Vreemde klanken. Maar allemaal goeie liedjes, concludeer je na vaker draaien (want het kwartje moet even vallen)

7: Elbow – Little Fictions

Niet de meest spectaculaire plaat die ze gemaakt hebben. Tamelijk rustig weer, maar toch nog steeds onweerstaanbaar voor een Elbow-fan als ik.

8: Manchester Orchestra – A black mile to the surface

Ook weer zo’n plaat zonder slecht nummer. Klein beetje richting brit-pop, maar dan met een veel voller, gepassioneerd geluid. Rock met popinvloeden, en ja, orchestraal is wel een goeie omschrijving. Emotionele nummers.

9: Deltawerk – Passages

De 2e danceplaat in mijn top 10. Maar ook deze heb ik heel veel gedraaid. Mooie, strakke techno, maar ook weer met zoveel leuke vondsten en geluidjes in de nummers dat ze blijven boeien. Lange plaat, maar hij blijft boeien.

10: Spinvis – Trein Vuur Dageraad

Gewoon weer een hele goeie Spinvis-plaat. En daar hou je van of niet. Ik hou er van, en zeker als ieder liedje zijn eigen sfeer kent en goed klinkt. Hoe je met vage zinnen toch een mooie emotie over kunt brengen. En soms hele poetische dingen kunt zeggen. “gewoon naar Artis. Dingen zijn daar nooit voorbij” bijvoorbeeld.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *