Yard Act (en Murkage Dave), 26 april 2024, Doornroosje, Nijmegen
Onderkoeld noemde ik al, humor nog niet, maar dat element zit onmiskenbaar in elke vezel Yard Act. Dat was al overduidelijk voelbaar in hun eerste album “The overload”, maar ook in het laatste “Where’s my Utopia”. Verschillen zijn er wel tussen die albums, er zit wat verschuiving van postpunk naar punkfunk. Maar laten we de hokjes laten voor wat ze zijn, hooguit richtingen, want ik vind Yard Act eigenlijk wel een unieke band, die een heel eigen sound en stijl creëren. Dat maakte het optreden op Lowlands 2023 al heel erg goed, en was nu ook weer heel erg merkbaar. Grootste verschil: De achtergrondzangeressen, die beiden met NEC-sjaals wuivend, enthousiast het concert begeleiden. Waardoor het totale aantal podiumbezoekers inclusief voorprogramma bij deze avond op 8 kwam. Als je kunt rekenen en als ik je vertel dat de praatzingende, door een tape begeleidde charmante Murkage Dave in zijn eentje was, dan heb je een beeld. En anders heb ik een foto.
Het onderkoelde was hier en daar ook wel een rem. Hoewel bij topnummers als Dream Job, When the laughter stops, Fixer upper en the Overload de energie rijkelijk stroomde, inclusief moshpits, waren er bij sommige andere nummers ook wel momenten dat het een stuk minder knalde. Dan ligt het risico van eenvormigheid wel op de loer. Toch waren die momenten veruit in de minderheid. Het was een concert van niveau, lekker, met flink wat heel erg goede songs, een mooie balans tussen de onderkoelde maar goed spelende bandleden en de enthousiaste achtergrondzangeressen en de nodige energie. Dat ik Patrick en Chris pas ná het concert ontmoette werd wel heel leuk gecompenseerd doordat ik Klaas-Jan leerde kennen, die ik alleen nog maar op X was tegengekomen. En omdat het concert zelf niet heel erg lang was (uur en 10 minuten), werd het net voetballen: De nabeschouwing heeft nog een tijd geduurd!