Oscar and the Wolf, Doornroosje Nijmegen, 22 april 2015

Het is een roeping he? Dokter ben je 24 uur per dag, 7 dagen per week. Dus ik kan er niks aan doen als ik bij het voelen van de ultralage electronische bassen van Oscar and the Wolf denk: Uitstekende manier om cerumen te verwijderen, obstipatie te verminderen, atherosclerose op te ruimen en kalknagels schoon te trillen. (Misschien dat Lucien en Mariska nog andere therapeutische toepassingen hebben ervaren?) Sjonge, wat een intense ervaring.

Intens was het samenvattende woord voor dit concert. De kennismaking met Oscar and the Wolf was vorig jaar met het geweldige “Princess”. Daarna hoorde ik nog meer juweeltjes, “Undress”, “Strange entitity” en recent de bijdrage op Raving George’s “You’re mine”, die overigens als toegift ook nog gespeeld werd. Op hun album “Entity” staan meer mooie nummers, maar door het dromerige aspect van de muziek vond ik een heel album nog wat veel van het goede. De kans bestond dat een optreden saai zou worden. Maar dat was het door die intensiteit allerminst!

Niet dat de performance van Max Colombie en begeleidende muzikanten (toetsen, gitaar en drums) nou zo uitzinnig was (weinig contact met de zaal en ingetogen introverte podiumdansjes, maar wel passend bij de muziek). Maar live hoor je wel hoe mooi veel nummers zijn, als abstracte schilderijen waarbij vooral het materiaal en de kleuren en contrasten spreken, minder dan de tekening zelf. Oftewel: geluidslagen, sfeer, percussie, muziek om tegenaan te leunen en af en toe in te verdwijnen.

Het repertoire is nog beperkt. Vandaar die Raving George bijdrage. En vandaar een gekke cover als Freed from desire. En de herhaling van “Strange entity” op het eind. Het is duidelijk: Oscar and the Wolf moeten aan het werk. Meer materiaal schrijven. Zodat ze volgend jaar een nieuwe tour kunnen doen, met nieuwe nummers en meer materiaal voor een toegift!