Wishbone Ash, Dru cultuurfabriek Ulft, 20 januari 2017

Mensen die er ooit geweest waren hadden het tegen me gezegd: Je moet eens naar Wishbone Ash, goeie optredens! Maar ja, een band die zijn hoogtepunt 45 jaar geleden had (met het album Argus), daarmee moet je niet aankomen bij een fanatieke popmuziekliefhebber die het liefst hoort wat er mórgen uitkomt. Hoewel… Die fanatieke popmuziekliefhebber weet natuurlijk ook wel wat er voor moois gemaakt is vroeger en die had zélfs een dubbelalbum van Wishbone Ash nog in zijn platenkast staan waar hij toch met genoegen naar geluisterd had. Vroeger. Dus.
Er schijnen trouwens twéé Wishbone Ashes te touren, deze was van bassist en songschrijver Martin Turner. Dat even terzijde. Turner is inmiddels 69, maar man, ik wil op die leeftijd ook nog wel zo energiek zijn! En zo bas kunnen spelen, want dit was wel even wat meer dan een ondersteunend laagje, dit was muzikale ADHD op 4 snaren. Pompend baswerk was dus één van de troeven van deze avond vol klassieke rock, de andere troeven kwamen van de twee gitaristen (waarvan eentje volgens mij Neil uit de Young Ones was…). Kenmerkend voor Wishbone Ash waren vaak de dubbele gitaarsolo’s en dat kwam deze avond heel erg mooi uit de verf. Wat zeg ik? Dat was meerdere keren zo mooi dat je echt volledig meegevoerd werd. Of het nou vraag-en-antwoordspelletjes waren, of dat er echt gedubbeld of meerstemmig gesoleerd werd, muzikaal liep het water je regelmatig uit de mond. O, zeker, er kwamen wat rock-cliché’s langs, maar dit waren wel de úitvinders van die rock-cliché’s, dan mag dat. Briljante muzikanten! Geweldige solo’s!
In het eerste deel van de set werden zelfs nog nieuwe nummers gespeeld, waarbij er soms instrumentale post-rock gespeeld werd a la Battles. Na de pauze (volgens Turner nodig om de pacemakers weer op te laden…) werd Argus integraal opgevoerd. En hoewel de DRU nog niet voor de helft vol was, was er toch genoeg enthousiasme om een toegift te krijgen (Doctor). En een mop. Jawel, een mop. OK, een leuke, maar ik dacht wel even: Ik sta naar een rock-concert te kijken en de leadzanger vertelt nu een mop! Geeft niks, ik ben blij dat ik hier naar toe ben geweest. Ouderwets goed, en voor wie nog eens een gelegenheid krijgt: Ik zou eens naar Wishbone Ash, goeie optredens!