The Budos Band. Toegegeven: Behalve geruchten over een “supervette band” had ik nog niet echt eerder naar ze geluisterd. Ondanks dat ze op het Daptone label uitkomen, een redelijke garantie voor leuke muziek. De kans om ze live te gaan horen kwam deze keer in de vorm van een bij de Nijmeegse Popquiz gewonnen kaartje voor een optreden in Doornroosje.

Het podium van Roosje bleek bijna te klein voor de NewYorkse band, die in iets ingekrompen vorm optrad. Dat wil zeggen, naast drums nog 2 percussionisten, een organist, bassist, gitarist en 2 blazers (sax, trompet). Ze schijnen ook wel eens met z’n 13-en op te treden. Met deze 8 man stond dit podium in ieder geval vol. En met deze sound was ook Roosje zelf vol! Want Budos Band staat voor chocoladetaartvette instrumentale Afrosoul, funk, jazz en dat werd in dikke lagen de zaal in geblazen. Hoewel de makke met louter instrumentale muziek is, dat het toch het risico loopt een beetje eenvormig te worden, werd dat risico behoorlijk in toom gehouden door een aantal Budos-trucs.

Trucs zoals: Budos-enthousiasme. Gewoon, lekker strak spelen, tussendoor wat lompige opruiende uitroepen en dreigingen over “blowin’ the house down”. Of trucs als: Budos-bassen. Want die bassen gingen laag! Allereerst door de keldergalmende slappende bas, regelmatig als een soort brandslang door mr. Bassman voor zich uit gehouden. Vaak gedubbeld met de ouderwets twangende gitaar. En daar bovenop de hoornig honkende bas-sax. Ingrediënten voor een geweldig funkende sound. Daarnaast ook nog trucs als ritmes, die soms behoorlijk afwijkend waren van wat je vaker in dit genre hoort. Kenmerkend hierin de gezamenlijk geroepen herkenning: Morphine! bij het inzetten van een bepaalde ritmetrack.

Het optreden duurde inclusief toegift zo’n uur en drie kwartier. In die tijd hebben we ons bijzonder met de Budos Band vermaakt. Dit is een band die je vooral live moet ondergaan. Moeite om stil te blijven staan heb ik maar niet gedaan. Sommige zaken moeten hun beloop hebben, en stilstaan bij de Budos Band, dat is welhaast onmogelijk. Niet een wereldschokkend optreden, maar wel een absoluut muzikaal feest waar je humeur alleen maar bij omhoog kan gaan.