De Staat, de Vereeniging, 3 maart 2011

Heftig. Dat is het woord dat het concert van De Staat het meest treffend weergeeft. Maar dan wel heftig in de zeer positieve zin van het woord. Positief als in: gevarieerd, strak, goed geregisseerd, inventief, groovend, rockend, spetterdespatterend. Alsof je lekker aan het strand een uur tegen de storm in hebt gehangen, natgespetterd door de beukende branding. Dat gevoel. Lekker murw gebeukt. Toe aan een kopje chocola, maar toch met dat licht opgewonden, tintelende gevoel in je ziel.

Het podium werd in beslag genomen door een gigantische machine, die tot de toegift alleen dienst leek te doen als versiering. Maar in die toegift, het tergend schrapende “back to the grind” bleek het ding tot leven te komen als helse percussiemachine. Zeer knap gemaakt door kunstenaars Geert Jonkers (www.oddenjinears.nl en www.geertjonkers.nl) en Bregst (www.youtube.com/user/bregst). Ik heb een filmpje geplaatst op http://www.youtube.com/watch?v=_13nBRkkFdY

Vooraf uiteraard de nieuwe plaat, Machinery in zijn geheel gespeeld, inclusief die geweldige single “Sweatshop” en het opvallend poppy “I’ll never marry you”. Ook nog wel wat herkenbaars, enkele nummers van Wait for evolution (titelnummer werd overigens leuk opgerekt met een lekkere break).

Het concert was voor mij, samen met Rene, de hoofdprijs van de gewonnen Kippenvel Popquiz van 1,5 week daarvoor. En het voelde ook als de hoofdprijs! Dit is de tweede keer dat ik ze live zag (als ik de DVD niet meetel die ik ook nog wel eens draai). Maar mochten ze toch per ongeluk op Lowlands 2011 staan: Ik zal er zeker weer zijn. Dit is muziek die, eeuhh, staat!