Radiohead, Goffertwei Nijmegen, 15. september 2000
Een grote, efteling-achtige tent in de Goffertweide. Een voorprogramma van een Ijslandse band met mystieke, spannende muziek om in de stemming te komen. Het samendrommen onder het grote, meerpuntige tentdak. Het dimmen van het licht en de spanning die voelbaar wordt in het publiek. Radiohead komt op. Dan: een straf, bijna militair aandoend electronisch ritme. Streng, grimmig, dwingend. Minder gitaren dan verwacht. Een ijle, langzaam modulerende hoge synthesizertoon. Priemende lichtstralen recht de tent in. Het concert is begonnen.. Een avond Radiohead.
Ruim anderhalf uur later verlaten we flink onder de indruk de tent. Wat we hebben meegemaakt is de moeite waard. We zijn meegezweefd op fluisterzachte zoetgevooisde nummers, heen en weer gezwiept door raggende gitaarmuren, in trance vervoerd door repetitieve bas- en synthesizerpatronen, verrukt door de herkenning van de topnummers van “The Bends”en “OK Computer” (het waren al mooie nummers, maar nu leken ze nog tien keer mooier), verrast door vreemde, soms niet te volgen hoekige stukken van de nog te verschijnen CD (waar de band soms zelf bijna de draad kwijtraakte), geboeid door de close-ups vanaf de videoschermen waarop het zwoegen van drummer, bassist, twee gitaristen en gitarist/zanger Thom Yorke goed te zien was, verpletterd door de geweldige kracht van sommige bekende, maar ook al sommige nieuwe nummers, weggeblazen af en toe ook op pink-floyd-achtige bombast (maar dan beter….). We hebben, kortom, genoten van die typische Radiohead-kwaliteit, die maakt dat nummers altijd zoveel lagen lijken te hebben. Het blijft moeilijk de nieuwe nummers op hun waarde te schatten, ze klonken in ieder geval sterk naar meer, dus halsreikend kijken wij uit naar de nieuwe CD die 2 oktober gaat verschijnen. Zoals al gezegd, iets minder gitaren, meer ritme, meer sfeer, meer grimmigheid hier en daar.
10.000 mensen waren verzameld onder het tentdak. Toch wel bijzonder dat een band die eigenlijk nog steeds valt onder de categorie “alternatieve rock” met zijn tegendraadse muziek zo’n massa nog op de been krijgt. Met twee toegiften leek het publiek overigens prima bedeeld. Een perfecte avond en een perfect concert met als enige minpuntje het feit dat het podium te laag was waardoor de zichtbaarheid van de band te wensen overliet. Maar de muziek van deze avond heeft meer dan genoeg goed gemaakt. Erg benieuwd naar de nieuwe CD.