In den beginne was ik fan van de symfonische rockband Camel. “Ah ja” zeiden tot mijn frustratie veel mensen dan, “van the elephant song”? Nee! Dat was niet van Camel, maar van Kamahl en dat vond ik een beetje zepig nummer. Maar waarom begin ik deze recensie met dit zinloze retrospectief over artiesten waar dit helemaal niet over zou moeten gaan? Nou, omdat the elephant song met zijn stichtelijke boodschap een Nederlandse band anno nu inspireerde tot de naam Elephant, en zij donderdagavond 26 januari een concert in Doornroosje gaven waar deze schrijver bij aanwezig was. Dat geldt ook voor Jildou, maar die herkent dat hele geouwehoer van hierboven dan weer niet. Die was het wel eens met de conclusie dat dit een heel erg lekker concert was, om de clou van het verhaal dan maar vast te verklappen. Ook al moesten we er drie kwartier buiten in de kou in de rij staan voor over hebben (logistiek wel een kritisch puntje, Doornroosje!). De laatste twee hartverwarmende nummers van voorprogramma Géonne Hartman moesten de kille rillingen nog verdrijven voor Elephant begon.
Calling was al een fantastische single. Medicine en Hometown volgden, net als een volledig album vorig jaar. Dat hele album had ik nog niet goed ontdekt, en eerlijk gezegd leek het me wat te soft. Soft is de muziek van Elephant ook wel, doordrenkt met een zomerse Beach Boys vibe, beatles-achtige melodietjes en driestemmige zang. Maar dan, in vrijwel ieder nummer, die heerlijk jengelende, haast priemende gitaarlijn. Die is live veel meer nog dan op de plaat aanwezig. En dat geeft de muziek van Elephant een geweldig energieke drive. De liedjes zijn allemaal meer dan OK, melodieus, zoetig, maar net aan de goede kant van de lijn, aangenaam. Maar die gitaar maakt Elephant Elephant. Overigens worden bas en leadgitaar gemakkelijk uitgewisseld en heeft de band ook een zeer democratische instelling, want de spaarzame verhaaltjes tussendoor worden wisselend door de verschillende bandleden verteld.
Conclusie dus: Soft, aangenaam, maar absoluut niet té. En gewoon heel goed, heel muzikaal, heel erg genieten. En met de huidige ticketprijzen vind ik het heel bijzonder om nog voor 13 euro zulk niveau te horen. Het kan dus nog: Voor een dorpse prijs een wereldband zien!