https://icthealth.nl/blog/zwemmen-of-verzuipen-in-de-informatiestroom/
Zwemmen of verzuipen in de informatiestroom – ICT&health
Een alarmerende titel van dit blog. Gelukkig heb ik mijn zwemdiploma’s met succes gehaald. Desalniettemin verzuip ik nog regelmatig bijna, maar dan heb ik het over het koppie-onder gaan in de informatiestroom. Een stroom die zo groot wordt, dat nuttige en relevante info vaak niet meer tot ons komt.
Alweer een paar jaar geleden werd geconstateerd dat de hoeveelheid informatie die er door de mensheid in de twee jaar daarvoor was geproduceerd, overeenkwam met álle informatie die er daarvoor in de totale geschiedenis van de mensheid was geproduceerd! Met een jaarlijks verdubbelingspercentage is dat inmiddels alweer flink over de kop gegaan. Geen informatiestroom meer, maar een tsunami.
Maar ik vertel u niks nieuws, want we ervaren allemaal wel een beetje dat vetgemeste-gans-gevoel van met een trechtertje volgepropt worden met informatie, feitjes, weetjes, nieuwtjes, interessantigheidjes, kortom: Information overload!
Informatie komt niet meer aan
Ik geef me zelf ook nog wel eens vrijwillig bloot aan nieuwe informatiekanalen. Hoewel Twitter niet meer nieuw is (bestaat zelfs al niet meer, er blijft ‘n-X’ van over), was dat wel een van die kanalen vanwaar ik veel nuttige informatie vergaarde. Een actieve patiënt-deskundige vroeg me of ik wel had gezien dat de informatie in het Farmacotherapeutisch Kompas over B12-injecties mede door handelen van de patiëntenvereniging was aangepast. Had ik niet, en we kwamen te spreken over het feit dat sommige informatie ook niet meer aankomt, domweg omdat er te veel is.
Nu had zij hier een kanaliserende rol in gespeeld en kwam de informatie toch nog tot me. Maar het zette me ook wel aan het denken. Want die informatiestroom blijft groeien. En daar kunnen we als persoon, als dokter, als mensheid van groeien. Míts het de goede en juiste informatie is. En daar zit wel een probleem.
Katten in de informatiestroom
Allereerst ben ik net zo gevoelig als anderen voor leuke katten- honden- en babyfilmpjes, ongeloofwaardige headliners en sensationele cliffhangers. De verleidingen van dit soort non-informatie houden me af van de echt nuttige informatie. Verder heeft mijn brein net als die van u ook maar een beperkte verwerkingscapaciteit, te veel kattenfilmpjes en de verwerkingssnelheid van mijn neuronen gaat drastisch omlaag.
Dan is er ook nog eens het toenemende probleem van desinformatie. Desinformatie gedraagt zich als konijnen. Je hebt twee verkeerde brokjes informatie en een paar weken later zit je hele tuin vol met foute feiten. En tenslotte nog het grootste probleem: Het “dat-heb-ik-wel-eens-ergens-gelezen”-probleem. Waar laat je die informatie? Evernote, Obsidian en Roam Research zijn trouwe helpers, mijn ridders in de strijd tegen infobesitas, maar gaat het voldoende zijn in de nabije toekomst?
AI als digitale buddy
Ergens heb ik gelezen dat AI ons kan helpen. Dat AI onze digitale buddy gaat zijn die ons gaat helpen in het filteren van deze digitale overload. Dat we straks onze persoonlijke AI alleen nog maar hoeven te vragen welke informatie er is over een onderwerp. Het lijkt me broodnodig!
Alleen, waar had ik dat nou gelezen?….