Matt Corby, TivoliVredenburg, Utrecht, 30 september 2023
Dat je als vermeend muziekkenner niet herkent dat Matt Corby in TivoliVredenburg bijna aan het eind van zijn set, solo op zijn akoestische gitaartje, No scrubs van TLC speelt, maar daar door Bas en Jildou op gewezen moet worden, blijft gelukkig onder ons, want ze hebben beloofd het niet door te vertellen. Pfoei. Gered. Met z’n drieen waren we dit keer, want J’s broertje Hekon bleek helaas ziek, en mistte daardoor dit niet spectaculaire, maar wel erg goede concert.
– Niet spectaculair heeft deels wel met de ingetogen aard van Matt Corby’s muziek te maken. Ingetogen varieert van zo’n alleen onder virtuoze begeleiding van een akoestische gitaar gezongen klein liedje, soms met een ritmebox er onder, tot ingehouden maar toch ontzettend zwoele, lekkere, jazzy, soulvolle rustige ballads. Waarbij wel altijd twee componenten aanwezig blijven: Die geweldige en warme stem. En die eveneens geweldige drums. Af en toe gaat het gas er op en swingt het allemaal nog net wat meer. Of gaat hij met die fantastische stem helemaal los, ogen dicht, handen de toonhoogte begeleidend, lichtjes door de benen zakkend, Joe Cocker-achtige mimiek. Als laatste nummer voor het plotse vertrek na een uurtje, komt er een heerlijk scheurende blues voorbij, ook hier weer niet recht-toe-recht-aan, maar met een paar verrassende akkoorden- en ritme-wisselingen. Dat scheurende horen we ook nog in de reeks toegiften, bij het flink gepimpte “Brother”.
– Extra waardering nog voor de belichting Echt wel heel erg ondersteunend bij de muziek en gewoon mooi. En hoewel de conclusie dus was dat het geen spectaculair concert was: Dit was puur op inhoud echt wel een avond heel erg genieten